اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر تهران

این تحقیق تأثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی را در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان دختر سال اول راهنمایی شهر تهران ، با استفاده از طرح پیش آزمون ، پس آزمون با گروه آزمایش و گواه مورد بررسی قرار داد. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه خودکارآمدی شرر بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ابتدا از بین 22 منطق? آموزشی شهر تهران یک منطقه ، به صورت تصادفی انتخاب و سپس از بین مدارس راهنمایی آن منطقه یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب گردید. در 4 پایه اول مدرسه که 120 نفر بودند پرسشنام? خودکارآمدی اجرا گردید. در نهایت از بین کسانی که پایین ترین نمرات را در پرسشنامه کسب کرده بودند ،30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه ، به طور تصادفی جایگزین شدند. پس از تشکیل گروه ها آموزش مهارت های مثبت اندیشی طی 10 جلسه 1 ساعته ، اجرا گردید ؛ اما برای گروه گواه آموزشی ارائه نگردید. در پایان دوره آموزشی ، پرسشنامه خودکارآمدی مجدداً برای هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون t و تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق در مورد فرضیه تحقیق تأیید می کنند که آموزش مثبت اندیشی در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان دختر موثر است.